Woonbegeleiding

Een persoon die zelfstandig blijft wonen maar wel hulp hierbij nodig heeft, kan gebruik maken van woonbegeleiding. Het beschermd wonen is een vorm van wonen onder begeleiding. Dit is een zorgvorm voor mensen met psychische of psychosociale problemen. Daarnaast kunnen ook ouderen gebruik maken van woonbegeleiding. Het is een wat intensievere vorm van ondersteuning waarin sprake is van het scheiden van wonen en zorg.

De cliënt zal in een eigen woning blijven wonen en ondersteuning kunnen ontvangen in het dagelijks levensonderhoud. Dit kan zijn in diverse levensgebieden zoals wonen, werken, vrije tijd, financiën, persoonlijke ontwikkeling, sociale contacten, gezondheid, enz. De begeleiding kan gericht zijn op het overnemen van deze taken of het toezicht hierop.

Bij deze zorgvorm wordt gebruik gemaakt van de ambulante woonbegeleiding. Dit wil zeggen dat de woonbegeleiding voornamelijk bij de cliënt thuis plaats zal vinden. De zorgverlener komt ter dus plaatse. De zorgverlener is wel continu bereikbaar voor eventuele noodsituaties.

Kenmerkend voor woonbegeleiding is dat er regelmatig een beroep wordt gedaan op de onplanbare zorg. Dit is een uitzondering op andere individuele begeleidingsvormen. Flexibiliteit is erg belangrijk bij woonbegeleiding. De ondersteuningsbehoeften van cliënten die zelfstandig wonen kunnen sterk wisselen, er is immers in de meeste gevallen géén sprake van een lineair proces. Hierdoor is een zorgvuldige keuze in het op- en afschalen van de zorg is van groot belang.